Beklenen post bu olmamalıydı

Herkese illallah dedirten grip salgını bizim evi de eline geçirdi. Herkes sırayla hastalandı. Tatlı kızım ateşlendi ama fotoğraflardaki gibi neşesinden ve kıvırtık pozlarından ödün vermedi.

2011'den son kare

2011 can sıkıcı geçse de seneyi Defne'nin maymunluk yaptığı bir fotoğrafla kapatmak istiyorum.

Yeni yılda blog yazabilmeyi çok istiyorum. O kadar severek yaptığım bir olayken nasıl elim gitmedi aylarca, ben bile anlayamıyorum. 

Ayrıca sevdiklerim için sağlık istiyorum. Arkasından da huzur ve para da olsa fena olmaz :)

Irmak'ın doğum günü

Blogların kapatılması hepimizi çok etkilemiş olsa gerek, kimse eskisi gibi yazamaz oldu. Merakla okuduğum bloglar derin bir sessizliğe büründü. İçli pandalar olarak çok üzüldük ama artık sirkelenip, gelen baharla neşelenelim di mi ama :)

Haftasonu bir doğum günü partisine davetliydik. Irmak prenses 1 yaşına girdi, hatta benimle aynı gün doğdu :) 

Birkaç kişi dışında tüm misafirler çalıştığım şirkettendi. Ayrılanlarla özlem gidermek için iyi bir fırsat oldu. Konuştuk, gülüştük ama doyamadık tabi :)

Defne sakin bir giriş yaptı, artık büyüdüğünden ağlama krizlerini geçmişte bıraktığımızı gördüm, sevindim :)

Kah güldüler,

Kah ağlayıp, birbirlerine girdiler.

Kah dans ettiler :)

Bazen de kırmızı bir balonu paylaşamadılar. Oyuncak çekiç için kavga ettiler...

 

Kalabalığın içinde gözlerim hep onu takip etti. Onun neşesi, kalabalıkta beni arayıp, bulduktan sonraki hafif gülümsemesi bana huzur verdi. 

Bunlar da altın kızlar :) Ne iyi ettik de gittik dedik.

İşte bizim kitaplarımız

Bazen kitapçıda gezerken hangisi bizde var hatırlayamıyordum. Çok bakıp almadıklarımı bile aldım sanıp kitapların içinde boğuluyordum. Dün Neslihan'la konuşurken neler var deyince aklıma da getiremeyince, akşam oturdum liste yaptım. Defne'nin ananesinde de bir odası var, ordaki kitapları da yazdım. Unuttuğum kitaplar çıktı, iyi oldu.

Defne'nin kitapları:

Dress-up, kitty cat – Annie Wilkinson for JellyCat

Evim, yumuşak sayfalar – Net Yayınları

Hayvanlar, yumuşak sayfalar – Net Yayınları

Tethy’s, harf kartları

Tethy’s, ikili tamamlama kartları

Yavru köpekler, yumuşak, tüylü, oyuncu – Doğan Egmont

Oynayalım öğrenelim, sayılar 1 – Doğan Egmont

Hayvanlar, ilk kitabım – Doğan Egmont

Dokun ve hisset, renkler – Doğan Egmont

Dokun ve hisset, vak vak – Doğan Egmont

Winnie the pooh, doğada maceralar – Doğan Egmont

Winnie the pooh, bal var mı – Doğan Egmont

Mickey mouse clubhouse, karşı kıyıda – Doğan Egmont

Oyun – Doğan Egmont

Hareketli bahçe – İş Bankası Kültür Yayınları

Hareketli tren – İş Bankası Kültür Yayınları

Çıkartmalı kış eğlenceleri kitabım - İş Bankası Kültür Yayınları

Ayıcık ve ben – İş Bankası Kültür Yayınları

Hansel ve Gratel – Nokta Çocuk

Caillou, babamla şık giyiniyorum - Yumurcak Dünyası

Caillou, sirk gösterisi - Yumurcak Dünyası

Caillou ve tişörtü - Yumurcak Dünyası

Çizmeli kedi – Engin Yayınevi

Üç küçük domuz – Çiçek Yayın

Haydi beni bul, renkler – Çiçek Yayın

Uykucu paytak – Azim Yayın

ABC kitapları, meyveler – Yapa Yayınları

Kızımın tuvalet kitabı – Net Çocuk

Masalcı dededen masallar – Yakamoz Çocuk

Gülben’den masallar – Kelime Yayıncılık

Keçi ile eşşek, alt kattaki gürültü – Formül Yayıncılık

Kutup ekspresi – Kapital

Vızzz Vızzzzz mini mini masallar – Çilek Yayıncılık

Arkadaşım fil

Hayvanlar, benim dünyam – Tudem

1000 Çıkartmalı Tatil Kitabım - İş Bankası Kültür Yayınları

Minik Balık - İş Bankası Kültür Yayınları

Koyun Russell – Mandolin

Limon Ağacının Şarkısı - Redhouse Yayınları

1001 Küçük Hayvanı Bulun - Tübitak Yayınları

1001 Hayvanı Bulun - Tübitak Yayınları

Karlı Bir Gün - Tübitak Yayınları

Nohut Oda Bakla Sofa – Popcore

Düzenli takip ettiğimiz dergiler:

National kids – Doğuş Yayın Grubu

Disney aylık boyama – Doğan Egmont

Winnie ile büyüyorum, 2/3 yaş arkadaşlar iyidir – Doğan Egmont

Meraklı minik – Tübitak Yayınları

Tinkerbell, çıkartmalı oyun kitabı– Doğan Egmont

Bunlar da benim kitaplarım:

Kızımın bilmesini istediklerim – Lacivert

Bebeğinizi beklerken size neler bekler – Epsilon

Bebeğin ilk yılında sizi neler bekler – Epsilon

Bebek bakım sorunlarına mucize çözümler – Tracy Hogg

Bir günden kısa sürede tuvalet eğitimi – Dr. Nathan Azrin

Çocuğunuzun yeteneğini keşfedin – Sabiha Paktuna, Boyut

Anne iş’te – Sabiha Paktuna, Boyut

Hoşgeldin bebeğim – AÇEV

Türk ninnileri – Altın Kitaplar

2 yaşından 3 yaşına kadar çocuğunuz – Johnson’s

Bebek oyunları – Tackie Silberg

Anneler ve çocuklar

Neslihan uzun süredir nurturia diye bir grupta yazıyordu. Cuma günü Neslihan'la rutin sohbetimiz sırasında bir buluşmadan bahsetti, beraber gidelim dedi. Orada hiç kimseyi tanımıyordum ama 14 yıldır tanıdığım bir arkadaşım gel diyordu sonuçta :)

Onunla fazla görüşemediğimiz için gitmek istedim. Hem Doruk'u hem Neslihan'ı çok özlemiştim. Her gün yazışıyorduk, hayatlarımızdan kaçırdığımız bir şey yoktu ama yüzyüze konuşmak, sarılmak gibisi var mı?

Defne'ciğim çocuklarla buluşmaya gideceği için arabada uslu uslu oturdu. Bu aralar kendi küçük çantasıyla geziyor. Hamit'in aldığı minişlerin çantası. İçinde caillou eşleştirme kartları, tinkerbell'leri, blistex (kendine göre ruju), minik lego broşürü (ona da cüzdan diyor), bir tane de minişi var. -Bu da kızıma hatıra olsun, unutmasın ilk çantasında neleri olduğunu-

Kolunda bu çantası, bilek hafif bükük (louvuitton taşıyan, bileği bükük kızlarla çok dalga geçmiştim:) Ataköy Sahan'ı bulduk.

Sarıldık, öpüştük, yeni annelerle ve çocuklarla tanıştık. Doruk'la Defne çok komikti. Aşağıdaki resimlerin hiçbirine kıyamadım. Yanyana koyunca küçük hikayesi olan kısa film gibi olmuş :)

Doruk'la langırt ve buz hokeyi oynadılar. Defne ilk kez oyandığından çok hoşuna gitti. Birlikte güzel vakit geçirdik. Her ne kadar koşturmalı geçen bi gün olsa da bizim için çok keyifliydi.

Her etkinliğin vazgeçilmez aksiyonu "yüz boyama" tabii :)) Defne kelebek oldu, Doruk spiderman. Nesli spiderman resimlerinden göndermediği için koyamadım. Kokoş Defne ablasıyla resim çektirdikten sonra ayna aradı, neye benzediğini görmek için :)))

Burdan sonra bir alışveriş merkezine gittik Defne'yle ikimiz. Mudo'da beğendiğim ama almayıp, indirime sakladığım bir çanta vardı. Onu aldım. Defne için biraz daha eğlenceden sonra eve döndük. Ben bitmiş, Defne'yse sabah uyanmış kadar dinçti :) Babasının gelmesini bekleyip kelebek yüzünü gösterdi ona. Sonra da banyo ve cuppa yatak :)))

Aile saadeti :)

Başarısız tiyatro girişimizden sonra günü biraz olsun toparlamak için önce Yeniköy'de yemek yedik. Sonra Maxitoys'ta Defne'yi eğlendirmek için Metrocity'e gidelim dedik. Burası baş ağrısı yapmayan alışveriş merkezlerinden bizim için.

Hala yılbaşı konsepti duruyorken birkaç resim çekmek istedim. Defne garibim, "şu ağacın önüne geç, kardanadamın önünde dur, biraz bu tarafa bak, hem de gülümse" komutlarına nasıl da uymuş baksanıza :))

Joker'de coşan, enerjisini atan Defne öğle uykusu uyumadığı için biraz mahsunlaştı. Uzun zamandır işleri sebebiyle bizimle vakit geçiremeyen Hamit'se, hiç sıkılmadan onu kucağında taşıdı.

Benim de şarjım bitmek üzereyken aklımıza Starbucks geldi. Defne'nin bize izin vermesi için de Joker'den bir rüşvet aldık :) Elinde kovasıyla babasının kucağında öyle tatlıydı ki...

Starbucks'ta ilk sözü "ben kevve içicem' oldu tabii ki, her kahve seven insan gibi :) Kafeinsiz çocuk sütlü bir kahve ısmarladım kızıma. Babaya her zaman ki gibi sade türk kahvesi, Starbucks bile olsa, milliyetçi bir seçim ;)

Onlar eğlendi, ben de bu güzel manzaraya karşı Latte'mi içtim afiyetle...

Hamit'in yetenekli parmaklarından çıkan şahaserler de aşağıda. Yorgunken uzaktan baksam gerçek sanabilirdim. İnşallah kızımız yetenek genlerini Hamit'ten almıştır. Benimkilerle biraz zorlanabilir ;)

Ohh tatlım, afiyet olsun...

Tiyatro aşkımız tek perdelikmiş

Son bir haftadır bunu planlıyordum. Defne'yi ilk defa tiyatroya götürecektik ve bence çok sevecekti. Defalarca tiyatroyu arayıp, akla gelmeyecek soruları sordum, kendimce mükemmel bi plan olmuştu.

Kaç gündür bana "inanmıyoyum, tiyatyoya gidicez" deyip duruyordu, yemediği yemekleri bile onun sayesinde yediriyordum. Gidişimiz ve fuayede geçirdiğimiz süre resimlerden de anlaşılacağı gibi harikaydı.

Çocukların orada satılan portakallı kekleri yediğini gören Defne (buranın formatı bu herhalde diye düşünmüş olacak ki:) kek bile yedi :))

Japonlar gibi her köşede resim çektim. Hamit "yeter artık, çekme der" gibi bakıyordu. Kimin umurundaydı ki, kızım ilk defa tiyatroya gelmişti :))

Birkaç fotodan sonra kapılar açıldı. Yerimize oturduk. Defne etrafı incelerken onun koltuğuna montlarımızı koyup, yükseklik yapmak istedik. Çocukların sahneyi görebilmesi imkansızdı, tecrübeli anne-babalar yanlarında birşeyler getirmişlerdi. Keyfe gelen Defne sütünü istedi...

Derken ışıklar söndü, perde açıldı, müzikler başladı. Sahneye 1,70cm boylarında kırmızı çizmeli bir kedi çıktı. Bunu gören Defne biraz işgillendi ama çok da çaktırmadı. Önce kucağıma gelmek istedi, sonra zorla koltuğunun kolçağına oturdu. Bakışlarından "bir yolunu bulup, buradan çıkmam lazım" mesajını almıştım ama bozuntuya vermedim :)

10 dakika arada lavaboyu ziyaret ettik. Tekrar salona dönmek isterken Defne "içeri girmek yasak, bitti. hadi gidelim" dedi. Bir etkinliğe para vermiş Türk misali biraz uğraştım girmek için. Hamit zorlamayalım deyince artık ben de vazgeçtim.

2, perdeyi merak ederek, tiyatrodan hoşlanmayan kuzumuzla ayrıldık oradan. 2. denemeyi ne zaman yapsam acaba? :))