Bloğum tozlandı, belki de kimse uğramıyordur artık. Blog yazanlar beni anlayacaktır, hani bazen eliniz gitmez ya yazmaya işte ondan oldu bana. Türlü türlü bahaneler de bulabilirim ama tam olarak bu oldu. Kendi kendime kaldığım zamanlarda içimi kemirdi tozlanmış bloğum. Ama enerjimi toplayıp oturamadım bir türlü başına. Yazmış olmak için yazmak istemedim. Burayı çok fazla önemsiyorum, bu yüzden galiba...
Son durumumuzdan başlayıp geriye doğru tamamlama yapacağım. Burası Acıbadem Hastanesi. Kardeşim Zafer böbrek taşı düşürüyor, 1 haftadır onun çektiği acıyı hafifletmek için çabaladık. Şimdi daha iyi ama Aralık'ta askere gideceği için hepimiz çok endişeliyiz. Gittiği yere taşını da götürmemesini diliyoruz...
Hastaneye Defne'yi de götürdüm, aklım onda kalmasın diye. Bahçede oyalandık, fındık yedi, süt içti. Olaylardan bi haber "dayday hasta mı oomuş?" dedi :)
2 yorum:
Hoşgeldin! Bıkmadan uğradım, merak da ettim... Bana da olmuştu böylesi... Sabırla bekledim...
Kardeşin biran önce sağlığına kavuşsun dilerim.
Sevgiler.
Hoşbulduk :)) Çok teşekkür ederim Defne, merak edilmek çok güzelmiş. Habersiz bırakmam iyi olmamış ama...
Çok teşekkür ederim bütün güzel dileklerin için :)
Yorum Gönder