Özledim seni been

Defne ananesiyle Hereke'ye gitti. İlk kez birkaç gün ayrı kalıcaz. Ajanstan çıkıp koşa koşa eve gitme durumum yok. Bocalıyorum, acele acele hareket ederken birden yavaşlıyorum. Kafam yapılacaklar, alınacaklar listesiyle de dolu değil... Defne'yi özlüyorum hem de daha ilk günden...

Bu kısa ayrılıklara alışmam gerekiyor bunu biliyorum. Hem Defne de çok mutlu oluyor. Hereke'deki ev çok güzel, kocaman bir balkonu var. Önünde tren yolu, onun da önü deniz. Mis gibi havası var, iştahı da açılıyor. Kocaman bi parkı var, sıkıldığında seyredeceği balıkçılar...

Bu günlerde bana düşen, gitmeden önce tatlımın üstünden çıkan body'sini koklamak galiba :)