Yaşasın süt izni :)

Süt iznimi her hafta cuma günleri olarak kullanıyorum. Kızım 1 yaşına girdiğinde bitecek ama bugüne kadar her cumayı birlikte dolu dolu değerlendirdik. Cuma tatillerine kimse doyamaz sonuçta :) iş hayatım boyunca devam etse hayır demezdim.

İşte bu cumayı da evde kızımla beraber geçirdik. Güzel cumayı, güzel hava ile beraber, güzel teyzesiyle tamamlayalım dedik. Maçka parkına doğru kızım pusetinde, ben peşinde, ağlamadan oturması için dua ederek, Nişantaşı'na doğru yürüdük. Teyzeyi de karşılayıp Maçka Parkı'nda bir şeyler içelim dedik. Böyle sıkışık bir şehirde, nefes almak için böyle bir oksijen deposuna sahip olduğumuz için çok şanslıyız.



Defne için yanıma galeta almıştım. Bu tiyoyu bana çok eski bir arkadaşım verdi. Doruk'un annesi Neslihan. Ne o ne de ben birbirimizin anne olduğuna uzun süre inanamadık. Hatta ikimiz de hamileyken buluşup, harika bir gün geçirmiştik. O günü de buraya resimlerimizle beraber ekleyeceğim.


Doruk Defne'den 4 ay büyük. Bir gün onları da tanıştırmayı planlıyoruz. Neslihan Doruk'u pusetinde oyalamak için galeta rüşveti veriyor :) Doğrusu benim de çok işime yarıyor. Defne bir dalıyor onu kemirmeye, pusetinde veya araba koltuğunda olduğunu unutuyor :)

Ayrıca kızımı daha da oyalamak için soyulmuş bütün elma da almıştım yanıma. Defne elmayı 8 tane dişiyle rendelerek yerken, biz de Burcu'yla konudan konuya geçip, o sakinliği değerlendirdik.

Yukarıdaki görüntü Defne'yle gittiğimiz ilk tatilden. Kemer'e gittik, Simena'ya. Her akşam çocukların yemeği biterken, animatörler tren yapıp, restoranda mini disko, mini disko diyerek dolaşıyorlar. Yemeği biten peşlerine takılıp treni uzatıyor. Defne de onları görür de peşlerine takılmaz mı? İşte küçük kızımın ilk dansı :))

İlk tatilimiz

Kızımla ilk tatilimize gittik. Bu sene ilk olacağından annemlerle beraber gitmeyi tercih ettik. Onlar da çok yorulmuştu, hep birlikte dinlenecektik. Hayatımıza giren güzel prensesle ilk tatil harika olacaktı. Demek isterdim... ...ama öyle olmadı. Kemer'e gittiğimiz ilk gün canımın gözleri böyle oldu. Her gün doktora gittik. Devamlı kaşımak istedi, kaşındıkça daha da çok... O kadar çok üzüldüm o kadar çok üzüldüm ki daha fazla anlatıp, o günleri tekrar yaşamak istemiyorum. Bu fotoğraf Defne'nin ne halde olduğunu gösteriyor. Tabi kadrajda duran annemin de...

Aşağıdaki fotoğrafları da her şeye rağmen yaşadığımız güzel anları hatırlamak için ekledim. Sadece bu fotoğraflara bakınca sorun yok gibi gözüküyor değil mi?

Bikinisi Burcu Teyze'sinden. Kirazlı ve üçgen :) Burcu sana inanamıyorum :)) İlk bikinisini alan teyze kayıtlarımıza geçti tabii...

Bu da ilk mayosu :) Tatile bir tek bikiniyle gider miyiz hiç? Şengül Teyze'ye çok teşekkürler :)

Suyu sevdi tatlım, dalgalara rağmen :)

ilklerden bir tane daha

Kızım ishal oldu. Böyle tatsız şeylerden bahsetmek istemiyorum ama ilkleri not aldığım için burada da bulunsun istedim.

Hem de ne zaman mı? Zafer'le Zeyneb'in kınasının olduğu gece. Doktorların şebeke suyu, virütik gibi teşhisler koyduğu bu hastalık hepimizi tam da o gün buldu.

Herkes kendinden çok küçük çocuklar için üzüldü.

Defne çok üzüldü, zayıfladı, iştahsızlaştı, üzüldü, ağladı. Naz yapmayı yine de bilemedi, suskunlaştı.

Bütün gece kucaktan kucağa gezdi. Üstteki resimdeki Fulya Ablası. Zafer'le Zeyneb'in çöp çatanı :)